Door Eric Schliesser (Hoogleraar Universiteit van Amsterdam)

In de Mexicaanse stad Iguala hebben op 26 september een grote groep agenten studenten om het leven gebracht. Men vermoedt dat drugskartels en de regering erbij betrokken zijn. In Mexico zijn sinds 2006 “meer dan 100 duizend doden” gevallen door druggerelateerd geweld. (Volkskrant, 9 oktober, 2014, p. 7) Veel van de Mexicaanse problemen zijn het gevolg van de gebrekkige democratie en zwakke rechtstaat aldaar—een erfenis van de PRI, die tussen 1929 en 2000 onafgebroken over Mexico regeerde. De mooie reportage van Marjolein van de Water noemt ‘drugs’ wel, maar de Amerikaanse ‘war on drugs’ niet. Amerikaans beleid genereert kansen voor ondernemende drugsbendes. Wie het transport naar de gigantische Amerikaanse afzetmarkt beheerst kan een deel van de winst afromen. In Mexico zijn deze winsten groot genoeg om een niet onbelangrijk deel van de overheid om te kopen—op jaar basis is er, naar schatting, genoeg ruimte om een miljard dollar te besteden aan omkoping van lagere overheden (ter vergelijking: de Mexicaanse economie exporteert door het vrijhandelsverdrag, NAFTA, $280,5 miljard aan legale goederen naar de VS), Wetshandhaving is in zo’n situatie nauwelijks te verwachten; de politie is in zo’n situatie het publieke (en vaak ook minder goed bewapende) gezicht van de maffia.


Amerikaans beleid maakt het ook erg lastig voor Mexicanen om op legale wijze naar Amerika te emigreren, waar er, vergeleken met Mexico, betere economische kansen en betere instituties (scholen, rechtspraak, enz.) zijn. Hierdoor worden niet alleen de lonen in Mexico relatief laag gehouden, maar wordt, in feite, een groot deel van de Mexicaanse bevolking gedwongen om in relatief barre omstandigheden te leven. De Amerikaanse muur langs de Rio Grande genereert dan natuurlijk ook winstkansen voor mensensmokkel (en is ook slecht voor het milieu.)

Hoewel een meer Weberiaanse, Mexicaanse staat een deel van het antwoord op haar huidige problemen is, moet men de catastrofale gevolgen van het anti-Liberale, Amerikaanse overheidsbeleid, die de mogelijkheidsvoorwaarde van zo’n Mexicaanse staat onderuithalen, niet uit het oog verliezen. Meer vrijheid van beweging voor gewone burgers en minder regulering (van drugs) zou een deel van de problemen, zo niet stoppen, dan wel verminderen. Hoewel het Liberalisme, door de financiële crash van 2008 en de slecht uitgewerkte en soms gewoon te ver doorgevoerde ver-markting van veel nutsdiensten, weer een slechte naam aan het krijgen is, kan het soms toch nog de juiste (start van een) analyse geven. En wat voor de Amerikaanse-Mexicaanse grens telt, telt ook voor de Afrikaanse/Arabische grenzen met Europa.


Meer:

Volg ons op

TwitterInstagramFacebook

Op de hoogte blijven per mail?

Wanneer wil je een e-mail ontvangen?

Steun ons

Doneer Word vriend